同理心1 by Jū-khái Lîm on Saturday, 28 May 2011 at 10:09

siat-sióng: lán lāūpe, lāu-bú phòa-pīⁿ ah, kiông-beh sí ah, lán beh án-chóaⁿ léng-chēng, lí-sèng kám ū hāu? iah-sī oân-chôan kau-thok hō͘ choan-gia̍p ê i-su? Tio̍h-sǹg kóng oân-chôan kau-hù, lán kám tio̍h bōe pek-chhiat iu-chhiû?

(Gún bú-á chiah tāng chhiú-su̍t kì kha, tio̍h tòa īⁿ tī Tām-súi, lóng ài góa khì kā khòaⁿ)

Tông-lí-sim 1: ai-siong ê pōe-āu sī kiông-tōa ê siū-khì, lia̍h-kông ê piáu-hiān, pāu-chông ê sū-si̍t sī lāi-sim ke̍k-tōa ê pi-ai.

當我們的母親生重病了，我們要怎樣冷靜理性思考？ 完全交託給專業的醫生嗎？即使交託了，就能不熱切憂慮嗎？(家母近日因糖尿，又足部外傷發炎嚴重， 已截肢)

同理心1: 哀傷的背後是強大的憤怒； 而憤怒的表現包藏的事實是內心極大的哀傷。